Zinderende Finale!

Kampioen

De softballers van Blue Socks uit Veenendaal zijn afgelopen vrijdag kampioen geworden van de tweede klasse B. Na negen seizoenen is het de mannen uit Veenendaal, na een krappe 12-11 overwinning op Quick 2 uit Amersfoort, weer gelukt om als eerste te eindigen.

Vooraf was de situatie duidelijk, bij een gelijkspel op naaste concurrent Quick 2 (tweede plek) was Blue Socks niet meer in te halen op de ranglijst. In de drie onderlinge duels eerder dit seizoen (twee keer winst voor Blue Socks) werd al duidelijk dat de wedstrijd van deze avond geen gemakkelijke zou zijn.

In de eerste inning kwam Blue Socks, na een homerun van Quick, direct op een 1-0 achterstand. Nadat Marc Valkier door een vrije loop (4 wijd) op het eerste honk was gekomen sloeg Iwan de Kwaasteniet de bal ook weg voor een homerun, 2-1. Tot de vijfde inning bleef deze stand op het bord staan.

Foutjes

De wedstrijdspanning nam toe en door een aantal foutjes aan Veenendaalse zijde scoorde Quick drie maal en bracht de stand hiermee op 2-4. Pitcher Mark Verhey startte de rally, twee honkslag. Ook Quick ging foutjes maken. Koen van Dillen bereikte zo het tweede honk. En met het tweede en het derde honk bezet sloeg één van de uitblinkers van deze avond, William van de Bilt de bal hard weg voor een ‘driepitter’. Stand was weer gelijk getrokken, 4-4.

De eerste slagman van Quick bereikte, in de zesde inning, direct het eerste honk door een honkslag. Nadat de twee volgende slagmensen (3 slag en een actie) uit waren gegaan leek er niets aan de hand. Maar doordat de volgende slagman van Quick de bal over het hek sloeg namen zij wederom de leiding, 4-6.

Zesde inning

Blue Socks begon de gelijkmakende zesde inning sterk. Rolf van Beekum begon met een honkslag. En vervolgens liepen de honken vol, (4 wijd en een geraakt werper). De tweede pitcher van Quick had geen controle meer. Catcher Jean Marc Pisters kreeg ook 4 wijd, hierdoor schoof iedereen een honk op en scoorde Blue Socks automatisch. Door een opofferingsslag van Van Dillen en een honkslag van Van de Bilt werden er nog twee punten gescoord. (Valkier en De Kwaasteniet). Blue Socks was met deze stand kampioen, 7-6.

Spanning

Quick liet het er niet bij zitten. In de laatste, zevende inning, kwamen zij door een 4 wijd en een honkslag direct op een gelijke stand. 7-7. Nog niets aan de hand. De eerste twee ‘nullen’ werden gemaakt (vangbal en 3 slag). Met nog één uit was het kampioenschap binnen. Dit werd nog even uitgesteld. Quick kwam door een drie honkslag weer in scoringspositie. De zenuwen namen even de overhand. Door een aantal 4 wijd en foutjes aan Blue Socks kant scoorden zij nog vier maal. Midvelder Michiel Rosmolen maakte een einde aan deze laatste slagbeurt door een vangbal te maken in het midveld. Stand 7-11.

Blue Socks had nog één kans, de gelijkmakende zevende inning. Minimaal vier keer scoren om gelijk te komen in de stand en daarmee het noodzakelijk punt veilig te stellen. Met het tweede honk bezet (Van Beekum) sloeg Valkier de bal weg voor een honkslag. Hierop werd er gescoord. De ‘finale rally’ was begonnen. Met een honkslag sloeg De Iwan Kwaasteniet vervolgens Marc Valkier binnen, nog twee punten nodig. De tweede uit werd gemaakt.

Niks geen 7th inning stretch

Met Mark Verhey aan slag was het alles of niets. Ook hij sloeg een honkslag. Door een ‘wilde worp’ van de derde honkman en slim lopen kon Pisters scoren en was het derde honk bezet. Stand: 10-11. Koen van Dillen deed wat hij moest doen, nadat hij met knikkende knieën het slagperk was ingetreden, slaan. Voldoende om Mark het gelijkmakende punt te laten scoren!!!  met een snoekduik vloog hij over de thuisplaat en was brak het eerste feest los. Maar de wedstrijd was officieel nog niet afgelopen. In de volgende slagbeurt maakte William Van de Bilt het feest compleet. Op zijn twee honkslag kwam Koen binnen en scoorde daarmee het winnende punt . 12-11.

Einde wedstrijd en de titel was definitief binnen.